2. Bincangkan faktor-faktor yang mendorong
pembentukan masyarakat majmuk di Tanah Melayu pada awal abad ke-20.
Menurut J.S.Furnivall, masyarakat
majmuk terdiri daripada pelbagai kaum yang mempunyai budaya, bahasa, agama dan adat
resam yang tersendiri, tinggal dalam satu kawasan politik tetapi hidup terpisah
dan interaksi antara mereka hanya terhad kepada persoalan ekonomi sahaja.
Konsep ini jelas dapat dilihat dalam masyarakat di Tanah Melayu yang terdiri
daripada tiga kaum yang besar , iaitu Melayu, Cina, dan India adalah sebuah
masyarakat yang tidak mengasimilasikan budaya antara satu sama lain sewaktu
penjajahan British di Tanah Melayu. Keadaan ini telah mewujudkan kesukaran
dalam komunikasi disebabkan oleh perbezaan budaya, bangsa, adat resam, kegiatan
ekonomi dan taraf hidup, serta kawasan petempatan yang berbeza.
Amalan budaya yang berbeza
membawa kepada pembentukan masyarakat majmuk di Tanah Melayu. Hal ini dapat
dilihat kerana ketiga-tiga kaum ini hidup terpisah dan mempunyai budaya tradisi
masing-masing daripada pelbagai aspek. Orang Cina berhijrah ke Tanah Melayu
pada pertengahan abad ke-19 tertumpu di kawasan perlombongan seperti Kuala
Lumpur, Ipoh dan Seremban serta hidup berkelompok berdasarkan puak
masing-masing. Orang India yang berhijrah ke Tanah Melayu terdiri daripada
pelbagai kumpulan etnik berbeza seperti Tamil, Malbari, Pelikat, Telegu dan
Punjabi serta menggunakan bahasa etnik masing-masing. Orang Cina dan India
hidup berasingan dengan orang CIna dan peribumi Melayu. Mereka mengekalkan
budaya mereka seperti cara berpakaian dan sambutan perayaan.
Dari segi agama dan kepercayaan,
setiap kaum mengamalkan agama dan kepercayaan yang berbeza. Orang Melayu
menganut agama Islam, orang Cina mengamalkan agama Buddha dan Confucianisme,
manakala orang India beragama Hindu. Penubuhan institusi dan tempat beribadat
serta pendidikan menyebabkan masyarakat Cina dan India terpisah daripada
masyarakat peribumi Melayu. Untuk menjaga kepentingan dan keselamatan mereka di
tempat asing, orang Cina dan India menubuhkan pelbagai institusi sosial, tempat
beribadat seperti tokong dan kuil, dan
persatuan tidak rasmi. Kesemua ini dapat melindungi dan mengekalkan identiti
etnik masing-masing.
Kedatangan buruh beramai-ramai
dari Cina dan India berdasarkan fungsi ekonomi turut mewujudkan masyarakat
majmuk di Tanah Melayu. Orang Melayu meneruskan kegiatan ekonomi sara diri
dengan bekerja sebagai petani dan nelayan. Mereka ditempatkan di kampung dan
pinggir bandar. Orang Cina pula diperlukan dalam memajukan industri
perlombongan dan tinggal di kawasan lombong dan bandar seperti Ipoh, Taiping
dan Kuala Lumpur. Orang India pula diperlukan untuk sektor perladangan getah
dan tinggal di kawasan ladang getah dan terpencil daripada orang CIna dan orang
Melayu. Ternyata, fungsi ekonomi telah memisahkan petempatan ketiga-tiga kaum
serta mewujudkan masyarakat majmuk.
Pengenalan sistem pendidikan di Tanah Melayu juga membawa kepada pembentukan masyarakat majmuk. Sistem pendidkkan yang diamalkan adalah berbeza mengikut dipanggil vernakular. Pendidikan orang Cina adalah untuk orang CIna dan buku serta guru mengajar juga dibawa dari negara China. Kebanyakan sekolah Cina telah dibina di kawasan perlombongan dan bandar-bandar besar. Sekolah Tamil pula dibina untuk anak-anak India yang tinggal di ladang getah. Kewujudan sekolah Tamil adalah ikhsan daripada pengusaha ladang dan oleh itu, buku dan guru mengajar dibawa khas dari India. Bagi orang Melayu pula, kanak-kanak akan bersekolah di sekolah Melayu atau sekolah pondok agama. Perbezaan sistem pendidikan ini telah menyebabkan jurang antara kaum semakin ketara di Tanah Melayu.
Akhir sekali, dasar pecah dan
perintah yang diamalkan dalam pentadbiran British menjadi faktor penting kepada
pembentukan masyarakat majmuk di Tanah Melayu. British mahu mengekalkan orang
Melayu sebagai petani dan tidak mahu terdedah kepada pengaruh luar kerana akan
membuka minda masyarakat Melayu tentang penjajahan dan akan bangkit menentang
British kelak. Oleh itu, British berusaha untuk menggalakkan kedatangan pelabur
luar dan imigran Cina dan India dalam meningkatkan sektor ekonominya disamping
mengelakkan masyarakat peribumi Melayu menerima perubahan minda. British turut
berusaha untuk mengelakkan segala tindakan asimilasi antara kaum dan
mengekalkan jurang antara mereka.
Kesimpulannya, dasar pentadbiran
British yang memperkenalkan ekonomi komersial dan hanya ingin mengaut kekayaan
di Tanah Melayu telah membawa kepada pembentukan masyarakat majmuk. Kesannya,
timbul beberapa masalah sosial seperti kegiatan kongsi gelap, sentimen
perkauman dan setinggan.
No comments:
Post a Comment